Rafał Mulek

Mini gastric bypass jest operacją cieszącą się coraz większą popularnością zarówno wśród chirurgów bariatrycznych, jak również wśród pacjentów. Bierze się to stąd, że pomimo większej prostoty i mniejszego stopnia skomplikowania jest to procedura, która gwarantuje wyniki leczenia w niczym nie ustępujące tym po operacji bardziej złożonego i trudniejszego technicznie bypass’u żołądka.

​

Nie dajmy się zwieść nazwie mini! Mini bypass, to mniej roboty, ale nie mini rezultaty!!! 😉

 

Operację mini gastric bypass’u można przedstawić jako pewną modyfikację operacji bypass’u żołądka.

Najważniejsze różnice są następujące:

​

1) W MGB mini zbiornik żołądkowy (pouch) jest dłuższy i nieco większy niż w operacji gastric bypass’u. Porównując 3 najczęściej wykonywane procedury bariatryczne, zbiornik żołądkowy największy jest po resekcji żołądka, a najmniejszy po bypass’ie żołądka. Po MGB wielkość żołądka jest wartością pośrednią. Sytuacja, kiedy zależy nam na jak najmniejszym zbiorniku żołądkowym, ma miejsce u pacjentów cierpiących z powodu choroby refluksowej przełyku. W tej grupie pacjentów dzięki wykonaniu operacji bypass’u żołądka jesteśmy w stanie uwolnić pacjentów od tej przykrej dolegliwości. Jeśli nie musimy „walczyć” o jak najmniejszą objętość zbiornika żołądkowego zyskujemy na bezpieczeństwie i prostocie procedury. Dłuższy zbiornik żołądkowy pozwala na wykonanie zespolenia żołądkowo-jelitowego bez napięcia nawet u bardzo otyłych pacjentów.

​

2) W MGB wykonujemy jedno zespolenie zamiast dwóch. Nie trzeba być naukowcem, aby się domyślić, że dwa zespolenia, to potencjalnie dwa razy więcej ewentualnych problemów zarówno przed jak i po operacji. Jedno zespolenie pomiędzy zbiornikiem żołądkowym i jelitem dzieli jelito cienkie na dwie części

​

– pętlę enzymatyczną (o długości około 160 – 200 cm), która dostarcza soki trawienne z dalszej części żołądka, trzustki i wątroby przez dwunastnicę oraz

– pętlę pokarmową (wspólną), w której dochodzi do trawienia i wchłaniania przyjętych pokarmów. 

 

Podzielenie jelita na dwie części sprawia, że jedynie część jelita przyswaja przyjęte pokarmy (wpływa to na siłę działania mini gastric bypass’u jako procedury bariatrycznej)oraz pozwala wykluczyć dwunastnicę i pierwszą część jelita cienkiego z kontaktu z pokarmem, co najprawdopodobniej jest jednym z mechanizmów pozwalających wyleczyć cukrzycę typu 2 (efekt metaboliczny).

 

3) Dzięki swojej konstrukcji operacja MGB wiąże się z dużo mniejszym ryzykiem powstania przepuklin wewnętrznych w odległym okresie po przeprowadzeniu operacji w porównaniu z operacją bypass’u żołądka.

 

4) Największą wadą mini gastric bypass’u jest ryzyko zarzucania żółci z pętli jelitowej (enzymatycznej) do zbiornika żołądkowego, co może być przyczyną stanu zapalnego. Chcąc zmniejszyć to ryzyko, zespolenie konstruujemy w taki sposób, aby kontakt żółci z błoną śluzową żołądka był jak najkrótszy. Klasyczny bypass żołądka jest wolny od tej wady, jednak za cenę wykonania dodatkowego zespolenie pomiędzy pętlami jelitowymi.​